Verdwaasd deed Enigma haar ogen open en keek om zich heen. Wat was er gebeurt? Het laatste wat ze zich herinnerde was een beest of was het een mens??? Het enige wat ze nu wist was dat ze honger had, grooote honger, honger naar bloed! Op zoek naar iets om haar honger te stillen zette ze haar weg voort. De wind suisde veel harder dan voorheen, de geur van de natuur was veel sterker, haar hongerwas véél groter dan ze ooit had gevoeld ... Wat was er toch aan de hand? Na een hele tijd rook ze plots een heerlijke geur en toen ze opkeek zag ze even verder een gewonde man aan een poort zitten. In een flits stond ze naast de man en begon hem te besnuffelen als een hond. Verschrikt keek de man op. Enigma's ogen waren helemaal rood-doorbloed, haar tanden waren beestachtig groot. Ze kon zichzelf niet bedwingen en beet de man in de nek en deed zich tegoed aan zen heerlijke bloed. Voldaan liep ze verder de stad in ...