Aurora\'s aankomst

Het was een lange reis, maar uiteindelijk was ze er. Vanuit het weiland waar ze aangekomen was liep ze naar de poort., hoewel het haar verwonderde een poort te zien aan de rand van een woud zoals dit. Op een of andere manier leek de poort gepast. Ze had geprobeerd een stuk verderop te passeren, maar ze kon het niet. Hoewel er niets te zien was kreeg ze het niet voor elkaar om het woud te betreden.

$Aurora\'s aankomst DragonLady$

Ze vroeg zich af of ze haar soort hier wel binnen zouden laten. Hoewel ze nog niet zo oud was als haar volwassen soortgenoten wist ze heel goed dat Draconians niet geliefd waren. Vele van haar oudere soortgenoten waren gevallen door de handen van "Jagers".

Ze deed haar best niet op te vallen, hoewel dat niet bepaald makkelijk was. Hoewel ze haar staart nog kon verbergen onder een lange mantel waren er ook dingen die niet zo makkelijk te verbergen waren. Zelfs in menselijke vorm was haar huid licht geschubd en licht gekleurd. Haar ogen waren rood, met alleen een zwarte pupil. Ze was ongeveer 2 handen groter dan een menselijke vrouw, en haar lange glanzende rode haar was ook niet bepaald onopvallend. Haar instincten hadden haar echter geleerd zich te gedragen als een mens en tot nog toe was haar dat goed afgegaan.

Voorzichtig klopte ze aan en keek in het rond. Wie zou hier leven?

Wachter

$Aurora\'s aankomst Brythnia_centaur%20female$

Wanneer de wachtster een klop op de poort hoort, loopt ze langzaam naar het luikje en opent ze deze.
Al jaren zat ze bij de poort, niemand die ze zag. Al hoorde ze geruchten dat in het woud een vrouwe leefde.
Eerder vandaag was een jong meisje al de poort gepasseerd.
Het woud leek weer langzaam herinnerd te worden en weer zielen aan te trekken.

Het was de taak van de wachter de poort te bewaken, niet tegen goed of kwaad, maar tegen 'hen' die de magie en het bijzondere wilde uitroeien.
Een glimlach komt dan ook op haar gezicht wanneer ze een vrouw voor de poort ziet met een uitzonderlijk uiterlijk.
Ze doet een paar stappen terug en de poort opent zich als vanzelf.

Welkom vrouwe,
Wat is Uw naam?
En wat trok U naar dit woud? Dit laatste vraag ik slechts uit nieuwsgierigheid.

Welkom vrouwe,
Wat is Uw naam?
En wat trok U naar dit woud? Dit laatste vraag ik slechts uit nieuwsgierigheid.

Aurora keek het wezen aan. Ze wist dat ook Centaurs vrouwen hadden, maar de laatste keer dat ze een vrouwelijke strijder van dat ras gezien had is al bijna 100 jaar geleden.

Mijn naam isss Aurora ssstrijdssster.

Het ergerde haar dat ze het geslis niet meteen onder controle had, hoewel ze wist dat dit na een tijdje vanzelf overging.

Het bosss trekt me. Een plek waar de magie nog veilig isss trekt magische wezensss aan.

Voorzichtig trok ze de kap van haar mantel wat verder naar voor. Zelfs Centaurs waren op hun hoede als ze wisten dat er een draak in de buurt was, en een achterdochtige Centaur met een boog in haar handen was wel het laatste waar Aurora behoefte aan had.

Voorzichtig boog ze haar hoofd.

Ik vraag toesstemming dit bosss te mogen betreden ssstrijdsster.

Wachter

De wachtster kijkt een beetje bedacht, omdat de vrouwe haar kap op houdt,
maar de woorden van de vrouw vleien haar, en de reden van haar komst lijkt duidelijk.
Ze heeft een plek nodig waar magie veilig is, dus zal ze er problemen mee hebben gehad.
De wachtster heeft geen enkele reden om haar te twijfelen, want er wordt niet geoordeeld op goed of kwaad, en de wachtster voelt dat dit wezen niet op de vernietiging van de magie uit is.

Welkom Aurora,
Ik verleen U toegang tot dit woud.
Moge de magie met U zijn en U een veilig onderkomen vinden in dit woud.
Ik kan niet vertellen wat U er zal vinden, dat zult U zelf moeten ontdekken, daar ik aan de grens ben gebonden.

De wachtster maakt een lichte buiging en doet een stap opzij zodat vrouwe Aurora haar kan passeren.
In één dag nu al 3 mensen aan de poort. Het woud lijkt ontwaakt.

Welkom Aurora,
Ik verleen U toegang tot dit woud.
Moge de magie met U zijn en U een veilig onderkomen vinden in dit woud.
Ik kan niet vertellen wat U er zal vinden, dat zult U zelf moeten ontdekken, daar ik aan de grens ben gebonden.

Aurora kijkt de Centaur aan.

Ik dank u voor uw vriendelijkheid wachtssster. Ik hoop dat u uw vertrouwen nooit bessschaamd zult vinden.

Als de poorten open gaan loopt Aurora naar binnen. Ze voelt de magie van het woud tintelen op haar huid. Even krijgt ze de neiging haar vleugels uit te slaan, maar die neiging bedwingt Aurora. Ze is zich er maar al te zeer van bewust dat als ze nu haar vleugels zou proberen uit te slaan, ze de transformatie weer op gang zou brengen. Gezien de aanwezigheid van de wachtster is dat bepaald geen goed idee.

Rustig wandelt ze het pad af, op zoek naar een goede schuilplaats en vastbesloten de mysteries van dit woud te ontrafelen.

» [rp] De aankomst van Keanna.
» [Rp] aankomst en verdwaalt
» Aankomst van Xeena
» De aankomst van Henry Norrington