Het leven van Lillith.

Onderwerp: Het leven van Lillith. wo jan 06, 2010 8:26 pm

Diep in een woud in een rijk dat voor velen nog onbekend is, woont Lillith.
Lillith is een mysterieuze vrouw. Haar herinneringen gaan terug tot lang geleden.
Ze heeft in haar eentje een dorp gebouwd, maar niemand kwam.
Ze zocht bij een oude tempel, maar vond niemand.
Ze dwaalde door het bos, maar vond geen enkele ziel.

Toch woont er aan de rand van het woud een wachtster, maar Lillith heeft haar nog nooit gezien.
Deze wachtster is enkel zichtbaar voor hen die aankomen of vertrekken.

Nu woont ze nog altijd in haar eenzame dorp.
Ze hoopt dat eens een eerste bezoeker zal komen, en dan een tweede en dan een derde, enzovoorts.

Lillith is een wezen van een onbekend ras.
Ze is onaantastbaar voor tijd, zo is haar uiterlijk nog altijd dat van een jonge vrouwe.
Ze lijkt een vrouw van rond de 25.
Haar haren zijn zwart en lang, Haar ogen zijn donkerblauw.

In de donkerblauwe ogen is eenzaamheid af te lezen, behoefte aan aandacht en genegenheid,
maar ook de wijsheid van eeuwen, het wantrouwen in mensen en andere wezens.

Kun jij haar ijs breken?

Onderwerp: Re: Het leven van Lillith. do jan 07, 2010 12:56 pm

Lillith is ook een machtige vrouw, maar haar macht en krachten zijn subtiel.
Ze is niet sterker dan 10 man bij elkaar, of sneller dan het licht, ze kan niet transformeren en is niet onaantastbaar voor verwondingen.

Net als elk magisch wezen kan ze voelen wanneer ze te maken heeft met een ander magisch wezen.
Maar er is meer.
Ze voelt als het ware de verbindingen tussen alles wat leeft; bomen, struiken, insecten, kleine dieren, grote dieren, wezens. Al deze energieën geven trillingen af en die kan zij waar nemen, dus ook wanneer er iemand beweegt, want dan veranderen de trillingen.
Ze kan dit niet over het gehele woud, maar toch wel in een straal van ruim 250 meter.
Ze kan dus voelen wat er gebeurd, wat zich afspeelt in het woud.
Toch merkt ze niet altijd alles, ze moet zich er wel op concentreren.

Ook kan ze goed duiden, wat betekent dat ze snel door heeft of iemand iets te verbergen heeft, of iemand eerlijk is, of iemand goede of slechte bedoelingen heeft, enzovoorts. In de mensenwereld wordt je dan een mensenkenner genoemd.

De laatste subtiele 'macht' is dat ze kan praten met de bomen, een bomen-fluisteraar.
Bomen praten via het schudden van hun bladeren en het laten ruisen van de wind, een kleine verandering in de energie om hen heen en Lillith kan die begrijpen. Ze is de vrouwe van het woud.

Dan over de krachten van Lillith.
Ze kan niet 'toveren', geen magie stroomt door haar aderen,
maar haar kracht ligt in haar macht.
Met haar is het woud, het woud zal naar haar luisteren.
Bomen, die wraak nemen, aarde die splijt, beken die opeens tot kolkende alles opslokkende rivieren verworden, enzovoorts.
Lillith zal dit echter enkel gebruiken wanneer het hoognodig is, want ze wilt geen misbruik maken van het woud.

Een wat minder sterke kracht, maar een die Lillith wel vaker zal gebruiken is haar stem.
Deze kan zoet en lokkend zijn, maar ook zo angstaanjagend dat ze zelf een reus in paniek kan laten raken.
De stem kan wezens net het laatste duwtje geven om iets te doen wat ze eerst liever niet wilden.
Maar omdat Lillith al zo lang alleen is, heeft ze het velen jaren enkel op dieren gebruikt.
Wellicht dat ze bij de eerste wezens in het begin weer een beetje in moet komen...