Toen nona begon aan haar lange maar onvermijdelijke wandeling was ze vol goede moed. Maar na wekenlang wandelen en geen goed beschutte schulplaats te vinden begon ze toch haar goede humeur te verliezen. Net wanneer ze had besloten een klein nestje te maken in een hoge boom stuitte ze op een muur. Ze had nog nooit zo'n mooie constructie gezien. Ook het materiaal was nieuw. Haar hut vroeger was van hout gemaakt. Evenals alle andere gebouwen in het dorp.
Nieuwsgierig volgde ze de muur tot ze bij een grote poort kwam. Daar stopte ze.
'Vreemd, het is net een deur maar dan zes keer groter.'
Benieuwd klopte ze op de deur. Dan bleef ze even wachten om te zien of degene die achter de poort woonde open deed.
ma feb 28, 2011 8:44 pm